De slimste
Door Liesbeth van Kempen
Al zappend belandde ik midden in een aflevering van De Slimste Mens. In de eindronde moest een kandidate (vraag me niet wie) zo snel mogelijk vijf antwoorden roepen op de volgende vraag: Wat weet u van het varken? Haar eerste reactie was hamlappen gevolgd door spek en na een lange seconde riep ze vervolgens karbonade. […]
Genrewissel. Nooit doen. Of… toch wel? En waarom ijs verkopen zo’n slecht idee niet is.
Door Marlen Visser
Schoenmaker, blijf bij je leest. Of, in hedendaagse termen: bewaak je merkidentiteit. Dat geldt ook voor schrijvers. Wanneer je wil dat je boeken worden opgemerkt, is het belangrijk dat je tot op zekere hoogte ‘voorspelbaar’ bent als schrijver. Dat lezers weten wat je te bieden hebt. Bij voorkeur word je als schrijver een herkenbaar merk, […]
De Nederlandse thriller
Laatst gebeurde het nog: de plaatsvervangende juryvoorzitter van de NBD Biblion Gouden Strop (de prijs voor de beste Nederlandse thriller) begon zijn jurybetoog met de opmerking dat hij eigenlijk nooit Nederlandse thrillers las. Vreemd genoeg leek deze man daar zelfs een beetje trots op te zijn. Hoe hij in de jury van deze prijs terecht […]
Kort(haren) door de bocht
Door Liesbeth van Kempen
Deze maand is het mijn beurt voor de Moordwijvencolumn. Maar weet je, soms lukt het niet om er eentje uit te persen. Natuurlijk heb ik wel mijn stinkende best gedaan, maar als de deadline ras nadert en er nog steeds niets naar boven is geborreld, moet je toch wat. Gelukkig heb ik er altijd een […]
Waarom ik wakker liggen omarm
Door Marlen Visser
Slapen is een onderwerp dat veel mensen bezighoudt, of eigenlijk vooral het gebrek eraan. Lang niet iedereen kan rekenen op een ongestoorde nachtrust en elke leeftijd heeft daarbij zo z’n uitdagingen. Ik kan erover meepraten. Als dertienjarige had ik gedurende een korte periode een rare obsessie: ik ging elke avond stipt om 9 uur naar […]
Moeilijk
Ingewikkeld, lastig, complex of moeilijk. Dat soort woorden verwacht je niet als je het over je favoriete bezigheid hebt. Toch staar ik soms liever urenlang naar de wolken, frunnik ik aan mijn haar of probeer ik of ik mijn tenen één voor één kan bewegen (dat lukt niet) dan dat ik aan mijn nieuwe boek […]
Boeken en reizen redigeren
Door Anya Niewierra
Een collega-auteur vertelde laatst in een interview dat zij niet meer echt kan genieten van fictie sinds zij zelf boeken schrijft. Ze begint dan automatisch de tekst die ze leest te redigeren. Ik herken dat. Is een vorm van beroepsdeformatie. Ik heb dat zowel met lezen als met reizen. Ik schrijf namelijk in de weekenden […]
En toen was ik thuis
Door Marlen Visser
Soms komt het langs, zo’n moment in je leven dat je doet beslissen om het roer om te gooien. In sommige gevallen zie je het al van ver aankomen, maar het kan zich ook totaal onaangekondigd aandienen. En in beide gevallen weet je: dit moet anders. En dat moet je zelf doen. Of, zoals zo […]
Eerste levensbehoefte
Door Liesbeth van Kempen
Bijna dagelijks loop ik er met mijn hond langs en altijd speur ik het veldje af naar het eenzame bokje. Meestal zie ik zijn kopje om de hoek van de deur van het nachtverblijf. Hij is het zoveelste bokje op dit veldje bij een woonhuis. Zijn voorgangers zijn een vroege dood gestorven. Moederziel alleen. Geiten […]
Hoe je alles in het leven behapbaar kunt maken
Door Ingrid Oonincx
Voor mijn zesde boek had ik de lat torenhoog gelegd. Het gevolg was een enorme blokkade. Het verhaal had ik dan wel in grote lijnen uitgedacht, maar er kwam geen woord op papier zonder er eindeloos over te twijfelen. Ik schrapte alles wat ik had geschreven. Het leek erop dat boek zes er nooit zou […]