In 2015 kwam thrillerauteur Liesbeth van Kempen op het idee om een schrijverscollectief op te richten. Dit naar voorbeeld van het Engelse Killer Women. Het doel: de krachten bundelen, om nog zichtbaarder te zijn voor lezers, boekhandel en pers. Na een start met wisselende auteurs is de samenstelling nu al enkele jaren hetzelfde en zeer solide. Het Moordwijven-collectief bestaat uit Anya Niewierra, Ingrid Oonincx, Marlen Visser, Liesbeth van Kempen en Isa Maron.
Marlen: ‘Eigenlijk zijn we elkaars concurrenten, want we zitten allemaal bij een andere grote uitgever. Maar het is wat ons betreft achterhaald om zo te denken. Onze boeken verschijnen nooit precies tegelijk en als dat wel zo is, is zelfs dat niet erg. Beter twee Moordwijven-boeken dan één.’
Ingrid: ‘We lezen ook elkaars manuscripten en voorzien die van feedback. Ik weet dat mijn collega-Moordwijven eerlijk zijn en het ook aangeven als iets beter kan. We zijn tenslotte professionals. Als ik een vriendin mijn manuscript laat lezen, krijg ik niets dan lof, maar daar wordt mijn boek niet beter van.’
Anya: ‘Schrijven doe je in je eentje. Het is enorm waardevol om op deze manier toch collega’s te hebben. We delen onze successen en onze worstelingen met elkaar. En we lachen vaak met elkaar. Die ongezouten humor, daar geniet ik enorm van.’
Isa: ‘We wonen verspreid in heel Nederland. Liesbeth woont in Friesland en Anya in Zuid-Limburg. De anderen ertussenin. Dat betekent dat we elkaar maar een paar keer per jaar zien. Maar via de chat spreken we elkaar wekelijks en soms zelfs dagelijks, als er veel speelt. We praten over zakelijke kwesties, zoals over de hoogte van je royalty’s, maar ook over de vraag wanneer de eerste dode moet vallen in een plot.’
Liesbeth: ‘Wat wij hebben is uniek in Nederland. Dat zien anderen ook. We hebben wel eens de vraag gekregen van een mannelijke thrillerauteur of we ook openstaan voor mannelijke collega’s in ons collectief. Dat werd een beetje lastig. We zijn te zeer gehecht aan onze naam.’
